Święty Mikołaj urodził się w Patras w Grecji ok. 270 r. Mikołaj był jedynym dzieckiem zamożnych     rodziców, uproszonym ich gorącymi modłami. Od młodości wyróżniał się nie tylko pobożnością, ale także uczuleniem na niedolę bliźnich. Po śmierci rodziców, swoim znacznym majątkiem, Mikołaj chętnie dzielił się z potrzebującymi. Tak np. ułatwił zamążpójście trzem córkom zubożałego szlachcica, podrzucając im skrycie pieniądze.

 

Święty Mikołaj został wybrany na biskupa miasta Miry (obecnie Demre) podbił sobie serca wiernych nie tylko gorliwością pasterską, ale także troskliwością o ich potrzeby materialne. Cuda, które czynił Święty Mikołaj, przysparzały mu większej jeszcze chwały. Kiedy cesarz Konstantyn I Wielki skazał trzech młodzieńców Miry na karę śmierci za jakieś wykroczenie, nieproporcjonalne do aż tak surowego wyroku, Święty Mikołaj udał się osobiście do Konstantynopola, by uprosić dla swoich wiernych ułaskawienie.

 

 

Po długich latach błogosławionych rządów Święty Mikołaj odszedł z tego świata do Pana 6 grudnia (stało się to między rokiem 345 a 352). Ciało Świętego Mikołaja zostało pochowane z czcią w Mirze, gdzie przetrwało do roku 1087. Dnia 9 maja tegoż roku zostało przewiezione do miasta włoskiego Bari. Dnia 29 września 1089 roku uroczyście poświęcił grobowiec Świętego Mikołaja w bazylice wystawionej ku jego czci papież bł. Urban II.

 

O popularności Świętego Mikołaja jeszcze dzisiaj świadczy piękny zwyczaj przebierania ludzi za  Mikołaja i rozdawanie dzieciom prezentów.