Tradycje i symbole

• Patronką święta górników jest Barbara z Nikomedii, żyjąca w III wieku naszej ery, która została uznana za świętą przez Kościół katolicki i cerkiew prawosławną.
• Nazwa święta górników pierwotnie była pisana jako „Barburka”. W słownikach poprawnej polszczyzny dopiero od 1971 roku możemy znaleźć znany dzisiaj zapis Barbórka. Jest to ukłon językoznawców w stronę śląskiego języka, w którym funkcjonuje słowo „Barbora” oraz pochodzące od niego zdrobnienie „Barbórka”.
• Górnicza szpada to obecnie odznaka honorowa przyznawana wyróżniającym się w pracy górnikom. Symbol szpady nawiązuje do broni używanej przez średniowiecznych poszukiwaczy złota, którym ta broń służyła do obrony przed złodziejami
• Ze świętem Barbórki związane są liczne przesądy ludowe. Polskie przysłowie głosi: „Jak Barbórka po wodzie, święta będą po lodzie”.
• Zgodnie ze staropolską tradycją ścięte gałązki jabłoni lub innego drzewka owocowego, które zostaną włożone na Barbórkę do wody, rozkwitną na Boże Narodzenie.
• Przy okazji świętowania Barbórki warto wspomnieć także o wierzeniach górniczych. Mowa o Skarbniku, lub Skarbku. Czasem Skarbnik pomagał górnikom. Kiedy przybierał postać myszy uciekających w stronę szybu, ostrzegał górników przed niebezpieczeństwem.
• Ostatnią tradycją związaną z górnictwem jest pozdrowienie. Górnicy raczej nie mówią sobie pod ziemią „dzień dobry”. Częściej używają sformułowania „Szczęść Boże”.