Terapeuta to specjalista posiadający przygotowanie merytoryczne i metodyczne oraz umiejętność organizacji odpowiednich zajęć dla osób, którymi się zajmuje. Jego wykształcenie opiera się na podstawach psychopedagogiki, która ma cechy nauki stosowanej i zajmuje się psychologicznymi aspektami oddziaływań pedagogicznych na podmiot edukacji. Jest świadomy problemów szkolnych swoich uczniów, szuka obszarów stwarzających szansę ich sukcesu, pobudzając aktywność, motywację i wytrwałość w przezwyciężaniu nadmiaru trudności. Jest znawcą metod i technik oraz środków diagnozy i terapii, które stosuje w taki sposób, by angażowały uczniów w rozwiązywanie określonych zadań i wykonywanie odpowiednich czynności, wpływających na oczekiwane zmiany przewidziane w przyjętym programie terapeutycznym. W swoich efektywnych działaniach wpływa na poprawę ich umiejętności szkolnych, sprawności psychomotorycznej, komunikacji językowej, powodzenia w nauce, samopoczucia i zachowania w szkole oraz poza nią. Dzięki temu uczy ich akceptacji własnych ograniczeń.

zadania_i_obowiazki_nauczyciela_terapii.pdf

Terapia pedagogiczna zwana dawniej reedukacją lub zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi, to specjalistyczne działania mające na celu niesienie pomocy dzieciom ujawniającym różnego rodzaju nieprawidłowości rozwoju i zachowania. Zaburzenia te koryguje się poprzez odpowiednie oddziaływania specjalistyczne o charakterze psychologiczno-pedagogicznym, profilaktycznym i medycznym. Jest to szczególnie ważne na początku kariery szkolnej dziecka.

Brak osiągnięć w nauce, częste niepowodzenia zazwyczaj wiążą się z trudnościami  w czytaniu, pisaniu, liczeniu i innych czynnościach szkolnych i odnoszą się do dzieci:

• o inteligencji przeciętnej i niższej niż przeciętna,
• z zakłóceniami funkcji wzrokowych i słuchowych,
• z zakłóceniami i opóźnieniami rozwoju ruchowego razem z zakłóceniami procesu lateralizacji,
• o zaburzonym rozwoju procesów emocjonalno–motywacyjnych,
• z zaburzeniami mowy,
• z zaburzeniami zdolności matematycznych,
• z zaburzeniami dynamiki procesów nerwowych.

Trudnościom szkolnym często towarzyszą także trudności wychowawcze, zaburzenia aktywności, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia relacji społecznych.

Terapia pedagogiczna stwarza dzieciom z zakłóceniami rozwojowymi możliwości wszechstronnego rozwoju.

W celu eliminowania niepowodzeń szkolnych oraz ich ujemnych konsekwencji oddziaływuje się za pomocą środków pedagogicznych na przyczyny i przejawy trudności dzieci w uczeniu się.

Terapię pedagogiczną prowadzi się w formie indywidualnej i grupowej (liczba uczestników zajęć wynosi od 2 do 5 uczniów), by spowodować określone, pozytywne zmiany w zakresie sfery poznawczej i emocjonalno-motywacyjnej oraz wiedzy i umiejętnościach dziecka.

Opracowała Marzena Głuszczak